7.27.6prius quam plus hostium
fieret Uolscis arma inferre iussus, ad Satricum exercitu infesto
pergit. quo cum Antiates aliique Uolsci praeparatis iam
ante, si quid ab Roma moueretur, copiis occurrissent, nulla
mora inter infensos diutino odio dimicandi facta est.
7.27.7Uolsci, ferocior ad rebellandum quam ad bellandum gens,
certamine uicti fuga effusa Satrici moenia petunt; et ne in
muris quidem satis firma spe, cum corona militum cincta
iam scalis caperetur urbs, ad quattuor milia militum praeter
multitudinem imbellem sese dedidere.
7.27.8oppidum dirutum
atque incensum: ab aede tantum Matris Matutae abstinuere
ignem: praeda omnis militi data. extra praedam quattuor
milia deditorum habita; eos uinctos consul ante currum
triumphans egit; uenditis deinde magnam pecuniam in
aerarium redegit.
7.27.9sunt qui hanc multitudinem captiuam
seruorum fuisse scribant, idque magis ueri simile est quam
deditos uenisse.
ch. 28
7.28.1
hos consules secuti sunt M. Fabius Dorsuo Ser. Sulpicius
Camerinus. Auruncum inde bellum ab repentina populatione
coeptum;
7.28.2metuque ne id factum populi unius consilium
omnis nominis Latini esset, dictator—uelut aduersus
armatum iam Latium—L. Furius creatus magistrum equitum
Cn. Manlium Capitolinum dixit;
7.28.3et cum—quod per magnos
tumultus fieri solitum erat—iustitio indicto dilectus sine uacationibus
habitus esset, legiones quantum maturari potuit in
Auruncos ductae. ibi praedonum magis quam hostium
animi inuenti; prima itaque acie debellatum est.
7.28.4dictator
tamen, quia et ultro bellum intulerant et sine detractatione
se certamini offerebant, deorum quoque opes adhibendas
ratus inter ipsam dimicationem aedem Iunoni Monetae
uouit; cuius damnatus uoti cum uictor Romam reuertisset,
dictatura se abdicauit.
