ch. 4
7.4.1
neque eo minus principio insequentis anni, Q. Seruilio
Ahala L. Genucio consulibus, dies Manlio dicitur a M.
7.4.2Pomponio tribuno plebis. acerbitas in dilectu, non damno
modo ciuium sed etiam laceratione corporum lata, partim
uirgis caesis qui ad nomina non respondissent, partim in
uincula ductis,
7.4.3inuisa erat, et ante omnia inuisum ipsum ingenium
atrox cognomenque Imperiosi, graue liberae ciuitati,
ab ostentatione saeuitiae adscitum quam non magis in
alienis quam in proximis ac sanguine ipse suo exerceret.
7.4.4criminique ei tribunus inter cetera dabat quod filium iuuenem
nullius probri compertum, extorrem urbe, domo, penatibus,
foro, luce, congressu aequalium prohibitum, in opus
seruile,
7.4.5prope in carcerem atque in ergastulum dederit, ubi
summo loco natus dictatorius iuuenis cotidiana miseria
disceret uere imperioso patre se natum esse. at quam ob
noxam?
7.4.6quia infacundior sit et lingua impromptus; quod
naturae damnum utrum nutriendum patri, si quicquam in
eo humani esset, an castigandum ac uexatione insigne faciendum
fuisse? ne mutas quidem bestias minus alere ac fouere
si quid ex progenie sua parum prosperum sit;
7.4.7at hercule
L. Manlium malum malo augere filii et tarditatem ingenii
insuper premere et, si quid in eo exiguum naturalis uigoris
sit, id exstinguere uita agresti et rustico cultu inter pecudes
habendo.
