ch. 1
8.1.1
iam consules erant C. Plautius iterum L. Aemilius Mamercus,
cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis
Priuernatium cum querimoniis acceptae cladis uenerunt.
8.1.2Uolscorum item exercitum duce Antiati populo consedisse
ad Satricum allatum est. utrumque bellum Plautio sorte
euenit.
8.1.3prius ad Priuernum profectus extemplo acie conflixit;
haud magno certamine deuicti hostes; oppidum captum
redditumque Priuernatibus praesidio ualido imposito;
8.1.4agri partes duae ademptae. inde uictor exercitus Satricum
contra Antiates ductus. ibi magna utrimque caede atrox
proelium fuit; et cum tempestas eos neutro inclinata spe
dimicantes diremisset, Romani nihil eo certamine tam
ambiguo fessi in posterum diem proelium parant.
8.1.5Uolscis
recensentibus quos uiros in acie amisissent haudquaquam
idem animus ad iterandum periculum fuit; nocte pro uictis
Antium agmine trepido sauciis ac parte impedimentorum
relicta abierunt.
8.1.6armorum magna uis cum inter caesa hostium
corpora tum in castris inuenta est. ea Luae Matri
dare se consul dixit finesque hostium usque ad oram maritimam
est depopulatus.
8.1.7alteri consuli Aemilio ingresso Sabellum agrum non
castra Samnitium, non legiones usquam oppositae; ferro
ignique uastantem agros legati Samnitium pacem orantes
adeunt.
8.1.8a quo reiecti ad senatum, potestate facta dicendi,
positis ferocibus animis pacem sibi ab Romanis bellique ius
aduersus Sidicinos petierunt:
8.1.9quae se eo iustius petere, quod
et in amicitiam populi Romani secundis suis rebus, non aduersis
ut Campani, uenissent, et aduersus Sidicinos sumerent
arma, suos semper hostes, populi Romani nunquam amicos,
