8.24.15quae cum iaculis saxisque procul incesseretur,
mulier una ultra humanarum irarum fidem saeuienti turbae
immixta, ut parumper sustinerent precata, flens ait uirum
sibi liberosque captos apud hostes esse; sperare corpore
regio utcumque mulcato se suos redempturam.
8.24.16is finis
laceratione fuit, sepultumque Consentiae quod membrorum
reliquum fuit cura mulieris unius, ossaque Metapontum ad
hostes remissa,
8.24.17inde Epirum deuecta ad Cleopatram uxorem
sororemque Olympiadem, quarum mater magni Alexandri
altera, soror altera fuit.
8.24.18haec de Alexandri Epirensis tristi
euentu, quamquam Romano bello fortuna eum abstinuit,
tamen, quia in Italia bella gessit, paucis dixisse satis sit.
ch. 25
8.25.1
eodem anno lectisternium Romae quinto post conditam
urbem iisdem quibus ante placandis habitum est dies.
8.25.2noui
deinde consules iussu populi cum misissent qui indicerent
Samnitibus bellum, ipsi maiore conatu quam aduersus
Graecos cuncta parabant; et alia noua nihil tum animo tale
agitantibus accesserunt auxilia.
8.25.3Lucani atque Apuli, quibus
gentibus nihil ad eam diem cum Romano populo fuerat, in
fidem uenerunt, arma uirosque ad bellum pollicentes;
8.25.4foedere ergo in amicitiam accepti. eodem tempore etiam
in Samnio res prospere gesta. tria oppida in potestatem
uenerunt, Allifae, Callifae, Rufrium, aliusque ager primo
aduentu consulum longe lateque est peruastatus.
8.25.5hoc bello tam prospere commisso, alteri quoque bello
quo Graeci obsidebantur iam finis aderat. nam praeterquam
quod intersaeptis munimentis hostium pars parti abscisa
erat, foediora aliquanto intra muros iis quibus hostis terri
