9.1.8quod si nihil
cum potentiore iuris humani relinquitur inopi, at ego ad
deos uindices intolerandae superbiae confugiam et precabor,
ut iras suas uertant in eos quibus non suae redditae res,
9.1.9non
alienae accumulatae satis sint; quorum saeuitiam non mors
noxiorum, non deditio exanimatorum corporum, non bona
sequentia domini deditionem exsatient, [placari nequeant]
nisi hauriendum sanguinem laniandaque uiscera nostra
praebuerimus.
9.1.10iustum est bellum, Samnites, quibus necessarium,
et pia arma, quibus nulla nisi in armis relinquitur
spes.
9.1.11proinde, cum rerum humanarum maximum momentum
sit quam propitiis rem, quam aduersis agant dis, pro certo
habete priora bella aduersus deos magis quam homines
gessisse, hoc quod instat ducibus ipsis dis gesturos.'
ch. 2
9.2.1
haec non laeta magis quam uera uaticinatus, exercitu
educto circa Caudium castra quam potest occultissime locat.
9.2.2inde ad Calatiam, ubi iam consules Romanos castraque esse
audiebat, milites decem pastorum habitu mittit pecoraque
diuersos alium alibi haud procul Romanis pascere iubet
praesidiis;
9.2.3ubi inciderint in praedatores, ut idem omnibus
sermo constet legiones Samnitium in Apulia esse, Luceriam
omnibus copiis circumsedere, nec procul abesse quin ui
capiant.
9.2.4iam is rumor ante de industria uolgatus uenerat
ad Romanos, sed fidem auxere captiui eo maxime quod
sermo inter omnes congruebat.
9.2.5haud erat dubium quin
Lucernis opem Romanus ferret, bonis ac fidelibus sociis,
simul ne Apulia omnis ad praesentem terrorem deficeret:
ea modo, qua irent, consultatio fuit.
