9.12.10distendit ea res Samnitium animos,
quod nec ad Luceriam ire, ne ab tergo instaret hostis, nec
manere, ne Luceria interim amitteretur, satis audebant.
9.12.11optimum uisum est committere rem fortunae et transigere
cum Publilio certamen; itaque in aciem copias educunt.
ch. 13
9.13.1
aduersus quos Publilius consul cum dimicaturus esset,
prius adloquendos milites ratus contionem aduocari iussit;
ceterum sicut ingenti alacritate ad praetorium concursum
est, ita prae clamore poscentium pugnam nulla adhortatio
imperatoris audita est;
9.13.2suus cuique animus memor ignominiae
adhortator aderat. uadunt igitur in proelium
urgentes signiferos et, ne mora in concursu pilis emittendis
stringendisque inde gladiis esset, pila uelut dato ad id signo
abiciunt strictisque gladiis cursu in hostem feruntur.
9.13.3nihil
illic imperatoriae artis ordinibus aut subsidiis locandis fuit;
9.13.4omnia ira militaris prope uesano impetu egit. itaque non
fusi modo hostes sunt sed ne castris quidem suis fugam
impedire ausi Apuliam dissipati petiere; Luceriam tamen
coacto rursus in unum agmine est peruentum.
9.13.5Romanos
ira eadem, quae per mediam aciem hostium tulerat, et in
castra pertulit. ibi plus quam in acie sanguinis ad caedis
factum praedaeque pars maior ira corrupta.
9.13.6exercitus alter cum Papirio consule locis maritimis peruenerat
Arpos per omnia pacata Samnitium magis iniuriis et
odio quam beneficio ullo populi Romani;
9.13.7nam Samnites, ea
tempestate in montibus uicatim habitantes, campestria et
maritima loca contempto cultorum molliore atque, ut euenit
fere, locis simili genere ipsi montani atque agrestes depopulabantur.
