Latin Texts & Translations

9.26.10postulabantur ergo nobiles homines appellantibusque tribunos nemo erat auxilio quin nomina reciperentur.

9.26.11inde nobilitas, nec ii modo in quos crimen intendebatur sed uniuersi, simul negare nobilium id crimen esse quibus, si nulla obstetur fraude, pateat uia ad honorem, sed hominum nouorum;

9.26.12ipsos adeo dictatorem magistrumque equitum reos magis quam quaesitores idoneos eius criminis esse intellecturosque ita id esse simul magistratu abissent.

9.26.13tum enimuero Maenius, iam famae magis quam imperii memor, progressus in contionem ita uerba fecit:

9.26.14'et omnes ante actae uitae uos conscios habeo, Quirites, et hic ipse honos delatus ad me testis est innocentiae meae; neque enim, quod saepe alias, quia ita tempora postulabant rei publicae, qui bello clarissimus esset, sed qui maxime procul ab his coitionibus uitam egisset, dictator deligendus exercendis quaestionibus fuit.

9.26.15sed, quoniam quidam nobiles homines—qua de causa uos existimare quam me pro magistratu quicquam incompertum dicere melius est—primum ipsas expugnare quaestiones omni ope adnisi sunt;

9.26.16dein, postquam ad id parum potentes erant, ne causam dicerent, in praesidia aduersariorum, appellationem et tribunicium auxilium, patricii confugerunt;

9.26.17postremo repulsi inde—adeo omnia tutiora quam ut innocentiam suam purgarent uisa— in nos inruerunt, et priuatis dictatorem poscere reum uere