9.40.21quin etiam deuictorum Samnitium
decus magna ex parte ad legatos, P. Decium et
M. Ualerium, est uersum, quos populos proximis comitiis
ingenti consensu consulem alterum, alterum praetorem
declarauit.
ch. 41
9.41.1
Fabio ob egregie perdomitam Etruriam continuatur consulatus;
Decio collega datur. Ualerius praetor quartum
creatus.
9.41.2consules partiti prouincias; Etruria Decio, Samnium
Fabio euenit.
9.41.3profectus ad Nuceriam Alfaternam,
cum pacem petentes, quod uti ea cum daretur noluissent,
aspernatus esset, oppugnando ad deditionem subegit.
9.41.4cum
Samnitibus acie dimicatum. haud magno certamine hostes
uicti; neque eius pugnae memoria tradita foret, ni Marsi
eo primum proelio cum Romanis bellassent. secuti Marsorum
defectionem Paeligni eandem fortunam habuerunt.
9.41.5Decio quoque, alteri consuli, secunda belli fortuna erat.
Tarquiniensem metu subegerat frumentum exercitui praebere
atque indutias in quadraginta annos petere.
9.41.6Uolsiniensium
castella aliquot ui cepit; quaedam ex his diruit ne receptaculo
hostibus essent; circumferendoque passim bello tantum
terrorem sui fecit ut nomen omne Etruscum foedus ab
consule peteret.
9.41.7ac de eo quidem nihil impetratum;
indutiae annuae datae. stipendium exercitu Romano ab
hoste in eum annum pensum et binae tunicae in militem
exactae; ea merces indutiarum fuit.
9.41.8tranquillas res iam <in> Etruscis turbauit repentina
defectio Umbrorum, gentis integrae a cladibus belli, nisi
quod transitum exercitus ager senserat.
9.41.9ii concitata omni
iuuentute sua et magna parte Etruscorum ad rebellionem
compulsa tantum exercitum fecerant ut relicto post se in
Etruria Decio ad oppugnandam inde Romam ituros, magnifice
de se ac contemptim de Romanis loquentes, iactarent.
