pegasos equino capite volucres et grypas aurita aduncitate rostri fabulosos reor, illos in scythia, hos in aethiopia. equidem et tragopana, de qua plures adfirmant, maiorem aquila, cornua in temporibus curvata habentem, ferruginei coloris, tantum capite phoeniceo. nec sirenes impetraverint fidem, adfirmet licet dinon, clitarchi celebrati auctoris pater, in india esse mulcerique earum cantu quos gravatos somno lacerent. qui credat ista, et melampodi profecto aures lambendo dedisse intellectum avium sermonis dracones non abnuat vel quae democritus tradit nominando aves quarum confuso sanguine serpens gignatur, quem quisquis ederit intellecturus sit alitum colloquia, quaeque de una ave galerita privatim commemorat, etiam sine his inmensa vitae ambage circa auguria. nominantur ab homero scopes avium genus: neque harum saturicos motus, cum insidientur, plerisque memoratos facile conceperim mente, neque ipsae iam aves noscuntur, quam ob rem de confessis disseruisse praestiterit.
-- --
