-- --
quale sit), aut ei sensus adimendus est aut ea quae
est in nostra potestate sita reddenda adsensio.
38et [Note] vero
animus quodam modo eripitur iis quos neque sentire
neque adsentiri volunt. ut enim necesse est lancem
in libram [Note] ponderibus inpositis deprimi sic animum
perspicuis cedere. nam quo modo non potest animal
ullum non adpetere id quod adcommodatum ad naturam
adpareat (Graeci id οἰκεῖον [Note] appellant), sic non potest [Note]
obiectam rem perspicuam non adprobare. Quamquam si illa de quibus disputatum est vera sunt, nihil
attinet [Note] de adsensione omnino [Note] loqui; qui enim quid
percipit adsentitur statim. Sed haec etiam secuntur,
nec memoriam sine adsensione posse constare nec
notitias rerum nec artes; idque quod maximum est,
ut sit aliquid in nostra potestate, in eo qui rei nulli [Note]
adsentietur non erit.
39ubi igitur virtus, si nihil situm
est in ipsis nobisi? maxime autem absurdum vitia in
ipsorum esse potestate neque peccare quemquam nisi
adsensione, hoc idem in virtute non esse, cuius omnis
constantia et firmitas ex is rebus constat quibus adsensa est et quas adprobavit. Omninoque ante videri
aliquid quam agamus necesse est eique quod visum
sit adsentiatur. [Note] quare qui aut visum aut adsenseum
tollit is omnem actionem tollit e vita.
ch. 13
40Nunc ea videamus quae contra ab his disputari
solent. sed prius potestis [Note] totius eorum rationis [Note] quasi
fundamenta cognoscere. Conponunt igitur primum
artem quandam de his quae visa dicimus, eorumque
et vim et genera definiunt, in his quale sit id quod
percipi et [Note] conprendi possit, totidem verbis quot Stoici.
